Μια φίλη μου, παλιότερα, μου έλεγε για τον άντρα της που δούλευε στον ΗΣΑΠ. Μηχανικός 15 χρόνια με μισθό 1.500 ευρώ και υπερωρίες 3.500 ευρώ το μήνα. Οι υπερωρίες – οf the record- βέβαια γινόντουσαν με ουζάκι, μεζέ και καλή παρέα. Τι υπερωρία να κάνει ένας μηχανικός αν δεν υπάρχει βλάβη; Και αυτό όποτε έμενε και δεν έστριβε στο σπιτάκι του.
Ο εν λόγω φίλτατος μηχανικός είναι από αυτούς που θα ξεσηκωθούνε στα μέτρα περικοπών των μισθών των <<φτωχών πλην τιμίων μεροκαματιάρηδων μηχανικών του δημοσίου>> όπως, φαντάζομαι, θα λένε στα κανάλια.
Ο μέσος άνθρωπος θα του έλεγε <<Μεγάλε ότι άρπαξες, άρπαξες, τώρα τσιμουδιά και δίνε του, δεν θα πληρώνω μια ζωή τα τσίπουρα σου χρυσά>>. Εμείς τι να πούμε; Παρακολουθούμε έκπληκτοι στα μέσα, να ξετυλίγεται το κουβάρι της άγριας αρπαχτής. Όχι από πολιτικούς ή επιχειρηματίες αλλά από ανθρώπους της διπλανής πόρτας…
Τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν σίγουρα, το θέμα είναι πως και ποιοί εξέθρεψαν και κάλυψαν αυτές τις συμπεριφορές. Ο ορθολογισμός είναι χρήσιμος αρκεί να είναι και δίκαιος.
ΑπάντησηΔιαγραφή