Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δίνονται υπερβολικά μπόνους σε στελέχη τραπεζών και επενδυτικών οίκων, από κρατικά χρήματα, που τους δόθηκαν για να αποφύγουν την χρεοκοπία. Δεν είναι πολύ παράξενο αυτό; Θα έλεγε κανείς ότι τα αφεντικά, σχεδόν δεν ενδιαφέρονται για τα μαγαζιά τους. Στο παρά πέντε της πτώχευσης και συνεχίζουν τα υψηλά έξοδα χωρίς αντίστοιχα έσοδα.
Η αλήθεια είναι ότι τα αφεντικά, οι μεγαλομέτοχοι και οι διευθύνοντες σύμβουλοι, δεν ενδιαφέρονται. Και δεν ενδιαφέρονται καθώς από τη μία κρατάνε στα σεντούκια τους τις οικονομίες όλου του πλανήτη αλλά κατά δεύτερον τα δικά τους χρήματα δεν κινδυνεύουν. Δεν δίνουν τα μπόνους από την τσέπη τους αλλά ως έξοδα της εταιρίας.
Το πρώτο δεν μπορεί να αλλάξει. Θα συνεχίσουν να κρατούν τις οικονομίες του πλανήτη στα θησαυροφυλάκια τους, εκτός και αν η Σέχτα με τα όπλα τους πείσει για το αντίθετο, πράγμα που δεν φαίνεται πολύ πιθανό αυτή τη στιγμή. Όσο για το δεύτερο όμως;...
Αυτή είναι η απάντηση. Αν υποθέσουμε ότι αύριο το πρωί ψηφίζεται ο κάτωθι νόμος που λέει : <<Για οποιαδήποτε εταιρία του χρηματοπιστωτικού τομέα πτωχεύσει ή χρεοκοπήσει, μετά την ψήφιση του νόμου αυτού, το κράτος θα δεσμεύει την προσωπική περιουσία των μεγαλομετόχων καθώς και αυτή του διευθύνοντος συμβούλου. Το ποσό αυτό θα συγκαταλέγεται στα κεφάλαια της υπό πτώχευση εταιρίας μέχρι αυτή να εξοφλήσει ΟΛΑ τα χρωστούμενα (καταθέσεις, ασφαλιστικά προγράμματα κλπ). Κατόπιν και ΑΝ από τα κεφάλαια αυτά περισσεύει κάτι επιστρέφεται πάλι στους μεγαλομετόχους>>.
Στην περίπτωση αυτή τα μπόνους και τα γκαλά του ενός εκατομμυρίου την βραδιά, απλά κόβονται. Τότε γίνονται σοβαρά αφεντικά και διοικούν με ευθύνη τις εταιρίες τους επειδή δεν θέλουν να <<πετάξουν>> οι ράβδοι χρυσού που έχουν κρυμμένες σε θυρίδες της Ελβετίας για τα γεράματα τους. Τότε ο φόβος της χρεοκοπίας περνάει από το κράτος στους επιχειρηματίες.
Ο νόμος της <<δέσμευσης προσωπικής περιουσίας σε περίπτωση χρεοκοπίας>> κάποια στιγμή θα γίνει πράξη. Ποια στιγμή θα είναι αυτή; Σίγουρα όχι άμεσα αλλά όταν η κατάσταση γίνει κάπως έτσι…
Ο νομός που αναφέρεις αυτόματος σταματήσει την έννοια των ανωνύμων εταιριών με λίγα λόγια δίνει ευθύνες στους ανθρώπους που ασκούν διοίκηση ή είναι ιδιοκτήτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα για αυτό τον λογά εκφέρθηκαν οι σχηματισμοί Α.Ε. και οι χρηματοπιστωτικών ή εμπορικοί όμιλοι. Η ιδέα ξεκίνησε από το νομικό πλαίσιο των δημοσίων επιχειρήσεων που ίσχυσε από την αρχή με την επίφαση ότι η εταιρία ανήκε στο λαό.
Accountability είναι ο αγγλοσαξονικός Όρος.
Κανείς επαγγελματίας πολίτικος δεν πρόκειται να υιοθέτηση κάτι τέτοιο όλοι προσπαθούν να βρουν λύσεις μέσα από τις “αγορές” .
Μόνο οι λαοί θα βγουν κερδισμένοι από τέτοιες αλλαγές αλλά ούτε συζήτηση δεν κάνουμε σε διαπροσωπικό επίπεδο ποσό μάλλον να παλέψουμε για την εφαρμογή τους.
Αρης Κ.
Ταπεινή μου άποψη είναι οτι θα έρθει ο καιρός που αυτός ο νόμος θα φαίνεται πολύ φυσιολογικός και λογικός. Εκείνη θα είναι και η ώρα που θα εφαρμοστεί. Εξυπακούεται οτι θα αργήσει, αλλα ο πλουτισμός των <> απο τη μια και η συνεχής πίεση στη μεσαία τάξη θα το φέρνει συνέχεια στο προσκήνιο. Εκτός αν μελλοντικά βρεθεί άλλος τρόπος αναδιανομής εισοδήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφή